GÓRA BATOREGO
Niewielkie wzniesienie o wysokości 183 m na trasie Hajnówka-Białowieża w oddziale 449, w ciągu wzniesień powstałych na skutek osadzania się piasków, żwirów i glin w szczelinach rozpadającego się lodowca na linii Hajnówka – Czerlonka – Grudki – Krynica. Obok niej biegnie zielony szlak turystyczny oraz konny szlak turystyczny, prowadzący ze Starej Bialowiezy do Czerlonki. Góra Batorego to jednocześnie uroczysko, w literaturze nazywane również Batorową Horą.
Otton Hedemann – badacz najdawniejszej historii Puszczy Białowieskiej - nie znalazł nazwy uroczyska Góra Batorego w starych aktach i na tej podstawie doszedł do wniosku, ze jest to nazwa pochodzenia literackiego z XIX wieku. Jest ona związana z pobytami w Puszczy króla Stefana Batorego, który, strudzony łowami, wybrał ponoć na odpoczynek mile dla oka wzniesienie terenu, porośle dziewiczym drzewostanem, Inne źródła podają, ze na górze tej miał paść z reki króla pierwszy przez niego upolowany żubr.
Szosa przy Górze Batorego ma bardzo niebezpieczny zakręt, na którym dochodzi często do wypadków samochodowych, nierzadko ze skutkiem śmiertelnym. W latach sześćdziesiątych wprowadzono tutaj ograniczenie prędkości. Stalo się tak po wypadku, jakiemu ulęgła ważna delegacja partyjna. To wtedy zakrętowi nadano nazwę - Zakręt Partyjny - która dzisiaj jest już w zaniku.
W 1920 roku u podnóża Góry Batorego ustawiono drewniany krzyż. Z umocowanej na nim i odnowionej w latach dziewięćdziesiątych tabliczki możemy dowiedzieć się, ze ustawili go na pamiątkę powrotu do Puszczy Białowieskiej, po odparciu ofensywy bolszewickiej, ochotnicy wojska polskiego. Krzyż ten również został odnowiony w latach dziewięćdziesiątych. Na pierwszym krzyży ponoć wyryte były także nazwiska leśników-żołnierzy.
W 1934 roku Góra Batorego była jednym z czterech miejsc w Puszczy Białowieskiej, skąd pobrano ziemie na kopiec sypany ku czci Józefa Piłsudskiego w Krakowie.
W dniu 11 listopada 1994 roku u podnóża Góry Batorego odsłonięto pomnik poświęcony generałom Stanisławowi i Józefowi Bulak-Bałachowiczom oraz ich żołnierzom, którzy w latach 20. zostali osiedleni w rejonie Puszczy Białowieskiej. Badający obszar Puszczy archeolodzy znaleźli na Górze Batorego kurhany z X-XIII wieku. Stoki góry do początku lat 90. porastała częściowo, podlegająca ciągłej recesji na dąbrowa świetlista, która przeszła następnie w uboższe postaci grądu. Dąbrowa świetlista jest najbogatszym w gatunki zbiorowiskiem leśnym. Górę porasta również częściowo bór mieszany. Na północ od niej, w tym samym oddziale, przy zachodnim skraju drogi do Narewki, znajduje się jeden z największych w Puszczy płatów turzycy drżączkowatej.
NA PODSTAWIE ARTYKUŁU "JEST TAKIE UROCZYSKO...HISTORIA GÓRY BATOREGO"- KURIER PORANNY
* GALERIA