Strona główna
Dzisiaj jest 19-3-2024

MAPA

Cmentarze i zachowane na nich groby pozwalają współcześnie zyjącym ludziom poznać przeszłość. Są bowiem materialnym świadectwem historii kultury-zmian społecznych, wydarzeń politycznych czy zmieniających się zwyczajów.
Używane w języku polskim słowo cmentarz pochodzi z łacińskiego wyrazucoemeterium i oznacza teren, gdzie w grobach grzebie się zmarłych. Jest takze inne określenie miejsca chowania zmarłych: to greckie necropolis, czyli miasto zmarłych.Rozróżnienie to pomaga w zrozumieniu dwóch odmiennych tradycji kulturowych (chrześcijaństwo wschodnie i zachodnie) oraz zwyczajów związanych z kultemzmarłych, które współwystępują na tym terenie.
W kulturze prawosławnej zwyczaj wspominania zmarłych dzieli się na sam obrzęd pogrzebowy(z cyklem wspominania , tzw. "pominkow", które są kontynuacją pochówku) oraz nabożeństwa poświęcone modlitwom za zmarłych. Cerkiew prawosławna modli się za zmarłych pare razy w roku w ściśle określonych terminach. Żałobne nabożeństwa (św. Liturgia i panichida) tylko w pewnej mierze odpowiadają katolickim zwyczajom zaduszkowym, odprawiane sa w soboty. Po nich wierni odwiedzają miejsca pochówków swoich bliskich - "mohiłki". Dzielą się z nimi paschą, święconymi owocami.
Od dawna w krajobraz wiejski tego regionu wpisane są prawosławne "mohiłki". Jednak ślady najstarszych nekropolii odnaleźć można z wielkim trudem, bowiem najstarsze groby nie miały żadnych znaków rozpoznawczych. W tym regionie zachowało się kilka unikalnych cmentarzy epidemiologicznych z XVII/XIX w., (np. Borek, Nowe Berezowo, Białowieża) daleko od siedzib ludzkich. W XIX w., w związku z rozwojem gospodarczym i decyzjami administracyjnymizamykano nekropolie w wioskach. Nowe cmentarze zakładano według odgórnych regół, m.in. z dala od siedzib ludzkich, zmarłym przyznawano miejsce adekwatne do tego, jakie zajmowali za życia. Wszyscy spoczywali na tym samym ogrodzonym terenie, ale każdy na swoim miejscu: najbliżej świątyni duchowieństwo, tuż obok dobrze urodzeni, dalej bogaci, wreszcie ubodzy. Przy ogrodzeniach chowano samobójców.
Nagrobki na wiejskich "mohiłkach"są zróżnicowane. Ich wygląd uzależniony był od wielu czynników, m.in. panujacych obyczajów, mody, ceny surowca. Najstarsze groby ziemne mają formę kopca. Oznaczano je wysokim drewnianym krzyżem, w szczycie którego umieszczano mały krzyżyk kuty z metalu. Bogatsi mieszkańcy zamiast krzyża stawiali ociosany kamień polny, w którym osadzano krzyż żeliwny. Pod koniec XIX w. pojawiły się groby murowane, z drewnianym lub kutym płotem. Na prawosławnych cmentarzach nigdy nie zobaczymy rzeźb nagrobkowych, jest to bowiem wbrew obowiązujacej tradycji.
TABLICA INFORMACYJNA NA CMENTARZU W NOWYMBEREZOWIE


Pokaż Cmentarze na większej mapie
Powered by dzs.pl & Hosting & Serwery